Weegee’s Naked City
Weegee is het pseudoniem van de Amerikaanse fotograaf Arthur Fellig (1899 – 1968). Hij was een fotojournalist gespecialiseerd in misdaad en geweld. Hij kreeg als eerste reporter toestemming een korte golf radio in zijn auto te mogen hebben. Daarmee luisterde hij naar de politieberichten. Waardoor hij vaak als eerste op de plaats delict was. Daardoor groeide hij uit tot één van de belangrijkste pers- en straatfotografen van New York. Werkend als fotojournalist zwierf Weegee door de nachtelijke straten van New York.

In veel opzichten doet de legende, die Weegee zelf creëerde, van sigaar kauwende, op sensatie beluste paparazzo met een radio afgestemd op de politiefrequenties, afbreuk aan zijn foto’s. Jagend langs plaatsen delict, middernachtelijke bijeenkomsten, louche bars en society events bracht Weegee het nachtelijke leven van New York in beeld.

Weegee’s Naked City
Veel van die foto’s zijn verzameld in Weegee’s Naked City. Het is een populistisch boek. Zelfs de titel zou net zo goed aan een stuiverromannetje ontleend kunnen zijn. Maar toch is dit één van de meest invloedrijke fotoboeken van de twintigste eeuw. Met zijn soms amorele eerlijkheid, wrange humor en zijn hang naar sensatie werd het een bestseller na de publicatie in 1945.

Het boek werd jarenlang genegeerd door de kunstkritiek. Maar krijgt nu alsnog het welverdiende respect van de kunstwereld. Zo gebruikte George Michael een foto van Weegee uit Naked City voor de hoes van zijn album Listen Without Prejudice.

Weegee toont een zeer persoonlijke blik op New York. Het is een boek dat zich vooral in de nacht afspeelt. Het laat New York zien als een harde, temperamentvolle stad. De foto’s zouden zo in een tabloid geplaatst kunnen worden maar er valt ook een diepere laag te bespeuren. Behalve dat hij de zelfkant van het leven laat zien is er ook sprake van sociaal commentaar.

Foto’s over dood, rampspoed en vunzigheid worden afgewisseld met een foto als The Critic. Een foto van twee welgestelde, met juwelen behangen, dames geconfronteerd met een dronken zwerfster bij de ingang van het Metropolitan Opera House. Later werd onthuld dat de foto in scène was gezet. Niettemin wordt de foto nog steeds gezien als één van de meesterwerken van de moderne fotografie.
In april is juist weer een nieuwe editie van Naked City uitgebracht door uitgeverij Damiani.
Klassieke fotoboeken
Eerder heb ik in deze rubriek over de volgende klassieke fotoboeken geschreven:
- Edward S. Curtis – The North American Indian (1907 – 1930)
- August Sander – Antlitz der Zeit (1929)
- Lewis Hine – Men at Work (1932)
- Walker Evans – American Photographs (1938)
- Berenice Abbott – Changing New York (1939)
- James Agee & Walker Evans – Let Us Now Praise Famous Men (1941)
- Henri Cartier Bresson – The Decisive Moment (1952)
- Roy DeCarava & Langston Hughes – The Sweet Flypaper of Life (1955)
- Anders Petersen – Café Lehmitz (1978)
Recente reacties